Skip to main content

Brandtesten van Textiel: Veiligheid, Normen en Praktijk

 

Brandveiligheid van textiel is een cruciaal aspect binnen onder andere de kleding-, meubel-, transport- en bouwsector. Textielmaterialen kunnen bij brand bijdragen aan snelle branduitbreiding, giftige rookontwikkeling en ernstige letsels. Om de risico’s te beperken, worden materialen aan strikte brandtesten onderworpen. Deze testen evalueren hoe textiel zich gedraagt bij blootstelling aan vuur of hitte.

Waarom brandtesten op textiel?

Brandtesten zijn bedoeld om:

  • De ontvlambaarheid van textiel te beoordelen.
  • De snelheid waarmee vuur zich verspreid te meten
  • De rookontwikkeling en toxische gassen te evalueren.
  • Geschiktheid voor specifieke toepassingen (zoals in vliegtuigen, ziekenhuizen, of woningen) vast te stellen.

Belangrijke normen en testmethodes

Er zijn meerdere internationale normen die brandtesten voor textiel beschrijven. Enkele van de meest toegepaste zijn:

ISO 6940 / ISO 6941

  • Toepassing: Beoordelen van de brandvoortplanting van vlak textiel.
  • Methode: Het textielmonster wordt verticaal opgehangen en blootgesteld aan een vlam. De test meet hoe snel het vuur zich over het oppervlak verspreidt.

EN ISO 15025 (voorheen EN 532)

  • Toepassing: Vlamverspreidingsgedrag van beschermende kleding.
  • Methode: Horizontale of verticale vlamtest. Geeft inzicht in de ontstekingstijd, duur van nabranden en nagloeien.

BS5852

  • Toepassing: Vlamvertragende eigenschappen van meubelstoffen en andere grote oppervlakken.
  • Methode: Specifiek gericht op commerciële en openbare toepassingen.

IMO FTP Code (voor maritieme toepassingen)

  • Toepassing: Internationaal verplicht voor textiel op schepen (bv. gordijnen, stoelen).
  • Norm: IMO Res. A.652(16) / ISO 5659 (rookontwikkeling).

EN 13501-1

  • Toepassing: Brandclassificatie van bouwmaterialen (ook gordijnen, wandbekleding).
  • Resultaat: Classificatie van A1 (niet-brandbaar) tot F (zeer brandbaar), met subklassen voor rookontwikkeling en druppelvorming

Praktische toepassing van brandtesten

Verschillende sectoren eisen naleving van specifieke normen:

  • Openbare gebouwen (zoals theaters, scholen): Vereisen vaak gordijnen getest volgens NFPA 701 of EN 13501-1 Meubelstoffen vaak volgens BS5 852
  • Vliegtuigen en treinen: Moeten voldoen aan strikte eisen uit de FAR 25.853 (luchtvaart) of de EN 45545 (spoorwegvervoer).
  • Persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM): Zoals vlamvertragende werkkleding, getest volgens EN ISO 11612 (voor hitte en vlammen).

Brandtesten zijn onmisbaar voor de veiligheid van textielproducten in zowel consumenten- als professionele toepassingen. Het correct toepassen en interpreteren van de juiste normen is essentieel om te voldoen aan regelgeving én om de veiligheid van gebruikers te waarborgen. Fabrikanten en ontwerpers moeten bij elk product de bijbehorende brandrisico’s analyseren en passende testnormen hanteren.

Heeft u nog vragen of wenst u een offerte neem dan geheel vrijblijvend contact met ons op. Textile Lab is uw partner voor uw kwaliteitsbeheer.

Aan de bovenstaande tekst kunnen geen rechten aan worden ontleend.